Welcome to Cambodja!

Nou dat ik dacht dat ik t ergste wel had gehad wat betreft die busritten dan had ik t flink mis! De busrit van Pakse (Laos) naar Siem Reap (Cambodja) ook weer één ongeregeld zooitje. Dit zou een lange rit worden, in ieder geval 12 uur in de bus. Er was me een relaxte zitbus gezegd dus ik had er wel zin in..... beetje slapen, lezen, naar buiten kijken. Ik werd om 8 uur opgehaald waarna ik na een kort ritje er weer uit moest om in een grotere bus te stappen. Na een uurtje of 2 stopte deze bus bij de rivier en moest je zelf maar uitzoeken of je op de plaats van bestemming was. Iedereen eruit want er moesten er veel naar de 4000 eilanden, plaatsje die ik oversla. Dus ik wist dat ik nog wel even moest blijven zitten. Iedereen ging zn tas pakken en op een gegeven moment kwamen ze allemaal de bus weer in, met tas en al haha. Uiteindelijk hoefden er maar 2 op deze plek eruit dus had dat dan ff gezegd joh dacht ik. Maar oke, op een gegeven moment riep een kereltje: Cambodja? En toen moest ik mn ticket omruilen en kreeg weer een nieuwe. Zo is t steeds weer uitvinden waar je heen moet. De chauffeur was de hele weg aan t toeteren, vet irritant. Dat doen ze om aan te geven dat ze eraan komen. Na een half uurtje stopten we weer en ging diezelfde groep mensen er weer uit. Ik ging toch ook maar es een kijkie nemen en bleek dat ook ik eruit moest. Er werd niets gezegd. Sta je dan op een verlaten pleintje en niemand die Engels spreekt. Een Aziaat zei dat ik moest gaan lopen naar de border, ik dacht t toch echt niet! Ik ga met mn beloofde bus mee! Ik zag een tickethokje waar ik heen ben gelopen en zei bus to Siem Reap? T enige wat er werd gezegd is: minivan en hij wees achter mij. Mn ticket werd weer omgeruild voor tzelfde kaartje en ik liep naar de minivan. Alle tassen werden weer op t dak gelegd, alleen t busje zat al bomvol. Ik moest er toch echt in want mn tas lag al op t dak!! Iedereen keek echt zo wazig naar mij van zoek jij t ff lekker uit, ik heb een plekkie. Er zat een Aziaat op t hoekie en die veroerde zich al helemaal niet met zn loempialijf, heb hem toch echt in gebarentaal verzocht opzij te schuiven. Nou oke dan maar met één bil op de bank en de ander bungelend ernaast haha. Na een uurtje stopten we weer, dit x bij de grens zelf. De deur werd open geschoven en ik viel er bijna uit met de andere helft van mn lichaam. Eerst naar zo'n hokje waar ik mn paspoort moest laten zien. Ook hier weer geen woord Engels dus afwachten wat er zou gebeuren. Dit was om Laos uit te komen, waarbij je weer 2 dollar moest betalen als 'koffiegeld', afzetters. Daarna letterlijk de grens over gelopen naar t volgende hokkie. Dit was de gezondheidscheck, als je koorts hebt kom je t land niet binnen. Door die grievus hitte leek t natuurlijk wel alsof ik koorts had aan mn hoofd te zien volgens mij, maar gelukkig mocht ik t land binnen nadat ze een lasergun in mn nek hadden gezet. En weer moest er 2 dollar worden gedokt. Oke dan maar, weer door naar t volgende hokje. Daar moest ik weer papieren invullen voor t visum die gelukkig aardig snel klaar was. Knap hoor van ze. Daar moest ik weer door naar t laatste hokkie waarvoor ik weer papieren moest invullen en mn paspoort weer werd gecheckt. Dat was de paspoortcontrole waar je geduld op de proef wordt gesteld. Er werd een kant op gewezen dus dan loop je maar de kudde achterna. Inmiddels was t al rond de middag. In een soort eethutje moest ik plaatsnemen en wachten. Ik vroeg of er een toilet was en toen werd er gewezen naar de bosjes. Nouja bosjes.... meer grassprieten. Ik hou t wel op dus. Schijnbaar zaten er al mensen dik 2 uur te wachten op een vervoermiddel. Ik denk een uur later kwam er dan eindelijk een minivan. Er hadden zich al aardig wat mensen verzameld die er natuurlijk never nooit in konden. Maar jawel hoor, dat past, geloof mij maar. Maakt niet uit hoe. Ik ging met de 2e minivan mee waar zo'n 17 mensen in gestouwd werden. Maar eerst met zn allen de bus duwen want anders startte hij niet haha. Ik zag een plekje voorin naast de chauffeur dus ik heb business class gezeten voor een uur of 2. Top geregeld! Toen werden we weer gedropt in Stung Treng waar weer een hoop mensen al een paar uur aan t wachten waren. Niemand zegt iets, alleen: you wait. Voor vertrek kwam ik erachter dat er een oude en een nieuwe weg was naar Siem Reap. De nieuwe duurde vanaf dat punt 5 uur en de oude iets van 9. Maar dan moest er wel "new road" op t ticket geschreven staan. Dat had ik natuurlijk niet. Er was mij niets verteld over een new en old road. Ik kon nog met de bus mee over de nieuwe weg maar dat kostte me 10 dollar, flikkers. Ik kan zelf ook new road schrijven dus dacht ik probeer t gewoon. Maar dat lukte helaas niet. Hij had mn ticket al eerder gezien dus blijkbaar onthouden. Ik moest alsnog betalen. You wrote yourself! Haha. Dat doe je dan maar want er is weinig keus. Zo word je dus keer op keer afgezet en je doet r niets tegen. Uiteindelijk vertrokken we om half 4 met een man of 16 in de minivan. Dit x geen businessclass maar een zitje naast t raam die gelukkig open kon. Zuurstof was ver te zoeken in die stinkbus dus dat plekje ging ik de komende 5 uur niet meer afstaan. De chauffeur reed als een wecko de hele rit met alleen maar toeteren en gassen. Daarvoor had hij al wat alcohol achter de kiezen dus heel lekker zat ik niet in t busje. Maar t ging goed, na een lange bizarre tocht van 12 uur om 20 uur aangekomen in Siem Reap. Uiteraard stonden de tuk tuk chauffeurs weer te wachten. Ik werd nog net niet uit de bus getrokken. Nou wilde ik er best graag uit maar ff bijkomen zonder zeurende chauffeurs had wel lekker geweest. Er zat nog een Nederlands stel in de bus dus we besloten samen te gaan. De chauffeur vroeg 3 dollar waarna ik een beetje ging afdingen. Ik begon met 2, niet zo gek. Hij werd pislink en zei dat t vaste prijzen waren. Hij begon te schreeuwen en dan denk ik al helemaal zoek t uit. Dus ben omgedraaid op zoek naar een ander tuk tuk man. Toen werd die nog bozer en zei fuck you en gaf me een duw. Wat een warm welkom in Cambodja!

Na een uurtje zoeken en een aantal kamers te hebben bekeken vonden we dan eindelijk een schoon en fijn hotel voor een goede prijs. We besloten de kamer te delen voor een nachtje omdat t al zo laat was. Wouw wat zijn de mensen lief en vriendelijk hier! Die tuk tuk man was echt de enige nare man. We kregen een heerlijk verkoelend welkomstdrankje en bestelde voor de 1e x frietjes. Echt na die verschrikkelijke reis smaakte het als een 5 gangen diner. Ook was er een massage inbegrepen in de prijs dus dat was natuurlijk helemaal een luxe. Dit x was ze minder hardhandig en heb ik er wat meer van kunnen genieten. In dit hotel voelde ik me echt even een prinses!! Daarna zijn we nog een drankje gaan drinken in the pub street, straat vol met bars/restaurants/discotheken. Jeetje er wordt wel erg veel gebedeld door kindjes hier. 1 kindje pakte mijn hand en bleef deze vasthouden. No money I want food... dan breekt mn hart, ik wil ze allemaal wat geven!

De dag erna ben ik zelf een kamer gaan zoeken omdat zij toch samen als stel op reis waren en ik me niet wilde opdringen. Ook weer prima kamer gevonden dichtbij alles. 's Middags liep ik t centrum in voor een koud drankje toen ik een meisje (Pasha) net een bak met grote vissen in zag stappen. Zoiets als Dr Fish maar dan bijna haai formaat ;-). Ik ging ff kijken en zijn aan de praat geraakt. Toevallig sliep ze in t hotel naast mij dus besloten we aan t einde van de middag een drankje te doen bij t zwembad. Oh wat is dat heerlijk wat verkoeling in die snik woestijn hitte! 's Avonds zijn we samen gaan eten bij een geweldig restaurant Haven. Prachtig concept, eigenaren helpen weeskinderen met opleiding en werk! Ohh wat was dat lekker en de service was subliem. Helaas waren ze de dag erna gesloten anders had ik nog een x gegaan!

De dag erna was t dan toch echt zover om het wereldberoemde Angkor Wat te bezoeken, 1 van de 7 wereldwonderen. Ik besloot dit met de fiets te doen en te starten bij zonsopgang. De tempel Angkor is dan op zn mooist. Die nacht voelde ik me totaal niet lekker en maakte me ook een beetje druk om alleen te gaan fietsen in t donker. Ik besloot te gaan bij daglicht. De weg er naartoe was een km of 6 dus ik dacht dat t wel goed te doen was. Echter de tempels zelf liggen onwijs ver van elkaar vandaan dus ik denk dat ik zo'n 30 a 35 km heb gefietst die dag. In 35 graden op een brikkie is dat een beetje too much. Onderweg was de band ook nog slap geworden dus moest ik op zoek naar een fietsenmaker haha. Voor een drankje wilde iemand mij er wel heenbrengen dus gelukkig kon ik weer ff vooruit. Je zorgen te moeten maken of je t wel red naar de volgende tempel is niet bepaald leuk. Ik was helemaal afgepeigerd toen ik weer in t hotel terug kwam. Die dag heb ik 3 tempels gezien. Echt waanzinnig mooi! Allereerst de bekendste (Angkor) waar ook de zonsopgang het mooist is. Er liepen allemaal aapjes op het 'dak' echt leuk om te zien. De tempel van Tomb Raider ben ik daarna naartoe gegaan. Hoe bizar te zien dat de jungle deze tempel helemaal in zn macht had genomen. Dit is nog steeds goed te zien aan de wortels van de bomen die zich helemaal hebben verwikkeld door de tempel. De laatste tempel was ook weer prachtig. Een rondleiding gehad van een meisje die zei dat ze dr heeft gewoond met dr opa. Ze liet me wel de mooiste plekjes zien voor t maken van een foto. Ook hier weer ontzettend veel bedelende kindjes.. dat is echt iets heel naars en maakt je ook weer zo droevig.

's Avonds ben ik weer wat gaan eten met Pasha. Dit x Cambodjaanse bbq. Op het menu stond o.a. haai, inktvis en krokodil. Voor Pasha was dit normaal dus heb t maar geprobeerd haha. Het was nog best lekker ook! Diezelfde avond een tuk tuk gescoord voor de dag erna weer terug te gaan naar Angkor Wat. 1 dag op de fiets vond ik wel genoeg. De tuk tuk driver wist nog wel iemand die ook wilde gaan dan konden we de kosten delen. De volgende dag moesten we om 5 uur klaar staan zodat we zonsopgang konden bekijken. De jongen kwam uit Engeland (Steve) en er was nog een meid uit Engeland die meeging (Kathy). Zooo wat was ik blij dat ik niet was gaan fietsen de dag ervoor. De weg was echt donker en zag bijna niemand op de fiets, bijna alleen maar tuk tuks. We waren niet de enigen die hetzelfde idee hadden! We kozen een goed plekje uit en wachten maar.... wouw... dat was echt schitterend de zon achter de tempel op zien komen. Zie mn facebook! Daarna zijn we naar de andere tempels gereden die ik de dag ervoor niet kon doen door de afstanden. Uiteindelijk was t goed te doen geweest met de tuk tuk in 1 dag maargoed, fietsen door Angkor heb ik wel maar weer ervaren. Steve en Katie waren na de eerste paar tempels al helemaal afgepeigerd en bezweet en hoefden de andere mooiste tempels niet eens meer te zien. Het klopt dat t gruwelijk heet is en je zeiknat bent, maar come on, dit is once in a lifetime! Ik ben de laatste tempels nog wel gaan bekijken en zij hebben in de schaduw gezeten... 's Avonds heerlijk Cambodjaans gegeten: khmer amok. Een nationaal gerecht met oa kip/vis/vlees in kokos en rijst. Daarna een pedicure als afsluiter van deze geweldige dagen in Siem Reap. Wat was dat mooi, echt een aanrader!!

De dag erna moest ik om 6 uur klaar staan voor de boot naar Battambang. Deze zou om 7 uur vertrekken. De tijd tikte maar door en t was al half 7 en niemand kwam om me op te pikken. Ik raakte aardig in de stress en vroeg met handen en voeten een security mannetje te bellen voor mij. Hij was klaar met bellen en er kwam een halve "ok" uit zn mond. Ik wist nog niks dus. Ach ja, die boot had ik toch al gemist als ie om 7 uur zou vertrekken. Iets voor 7 kwam er eindelijk een tuk tuk om me op te pikken. Dit was me ook een ritje. We reden overal naartoe om mensen op te pikken en zijn wel 4x gestopt op dezelfde plek. De laatste x om de band van de tuk tuk te vervangen. Uiteindelijk kwamen we een uur of kwart over 8 aan bij de boot en die was er gewoon nog haha. Snel even een ontbijtje gescoord en toen naar de boot. Het was een kleine slowboat in vergelijking met die in Laos. Er was ook geen plek meer dus dan maar t dak op! En geen bedjes, bankjes of kussens he, gewoon met de billen op t platte dak. Ik had er wel al over gelezen dus ik was voorbereid. Maar 8,5 uur in de volle zon zonder parasol met kleding aan, is toch best pittig haha. Maar t uitzicht maakte dat allemaal goed. We vaarden langs drijvende dorpjes en huizen, t een nog armer dan het ander. Je ziet het dagelijks leven van de Cambodjanen langs de oever. Ze wassen hun kleding, groenten en zichzelf in de rivier. Echt ver weg van de bewoonde wereld zie je mensen vissen met zelf gebrouwde bamboenetten en zie je slangen in de rivier. Deze eten de Cambodjanen daar ook, net als rat, hond en kat. Ze hebben geen rund, varken om te eten. Zo bizar. Het leek alsof je duizenden jaren terug gaat in de tijd en even mag kijken hoe het leven ooit was. Zodra kindjes de boot zien rennen ze keihard naar het water en beginnen te schreeuwen en te zwaaien. Alles om op te vallen en zodat wij terugzwaaien! Zo mooi! Ook ging de boot door de mangrove, een pad zo breed als de boot. Op een gegeven moment kwam er een slowboatje aan met 1 persoon erin. De boot kon natuurlijk niet stoppen dus dan maar met de hele boot de mangrove in. We moesten echt naar de andere kant jumpen anders waren we bedekt met takken. Af en toe vielen de takken ook helemaal over het pad heen en moest je gewoon bukken en plat gaan liggen of wegduiken. Zo mooi, dit maak je maar 1 x mee. Ookal was de tocht erg lang door de felle hete zon, dit was echt magisch mooi om mee te maken!!!

Op de boot een meid uit Australië (Honeylyn) en een vrouw uit Zwitserland (Conny) ontmoet. We zijn bij aankomst samen een hotel gaan zoeken en hebben een kamer gedeeld. De tuk tuk driver was zo lief en wilde ons graag helpen iets leuks te bedenken voor de volgende dag te gaan ondernemen. Conny en Honeylyn wilden graag gaan fietsen. Ik had het wel ff gehad met die fiets in de hitte en besloot een ochtendje rustig aan te doen. Om half 2 werden we opgehaald door Yaya de tuk tuk driver. Wel grappig want door eerst zijn telefoonnummer te vragen wanneer ze willen dat ze je ergens heen brengen en hem daarna ook echt te bellen, doen ze nog meer voor je. Je geeft hen hiermee toch soort van vertrouwen. Yaya bracht ons eerst naar de bamboetrein waar Honeylyn en ik op gingen. Dit is een oude spoorweg waar vroeger het transport op plaats vond. Je zit op een bamboevlot en het gaat nog best hard ook! Een ritje van een kwartier naar een dorpje waar ze je natuurlijk weer van alles willen verkopen. Van kleding tot armbandjes. Zodra er een tegenligger aankomt dan wordt er 1 vlot opgetild en naast t spoor gelegd zodat de ander door kan gaan. Best grappig. Na het ritje op het bamboevlot bracht yaya ons naar de killing cave. We werden met de scooter de berg op gereden. Yaya wilde graag onze gids zijn om zijn Engels ook wat bij te spijkeren. De killing cave is een grot waar gedurende de bezetting van t khmer regime onder leiding van pol pot, heel veel Cambodjanen zijn vermoord. Na mishandeling en marteling naar beneden gegooid de diepte in. Yaya vertelde alles over wat er in 1975-1979 is gebeurd. Dat zijn ouders alles hebben meegemaakt, moesten werken in het land zonder eten. Families zijn uiteen gerukt, ook zijn broertje is meegenomen. Nadat t land bevrijd werd door de Vietnamezen is zijn vader 300 km gaan lopen om zijn zoon en vrouw te vinden, hij deed daar een maand over omdat hij zo zwak was. Zijn broer ging mee maar overleed door zijn zwakheid. Zijn vrouw vond hij na een maand maar zijn zoon heeft hij nooit meer terug gevonden. Dit was zo heftig om te horen, kreeg echt een brok in mn keel.. zo wreed. Er zijn bijna 3 miljoen mensen vermoord door dit gruwelijke regime. Na de killing cave zijn we nog verder naar boven gereden waar een prachtig uitzicht was op alle rijstvelden en t platteland van Cambodja. Ook was er een prachtige tempel en veel aapjes die er rondliepen. Tegen zonsondergang gingen we met een rotgang de berg omlaag om de miljoenen vleermuizen de grot uit te zien komen. Dit was echt onwijs cool om te zien. Hele zwermen vleermuizen in een zwarte strook vliegen boven je hoofd door naar waar dan ook.

De dag erna was t weer tijd door te reizen naar Sihanoukville, een bustrip van zo'n 9 a 11 uur. Deze badplaats had ik niet gepland te bezoeken maar omdat ik ver vooruit loop op mn planning kan ik even relaxen! Om 7 uur werd ik opgehaald, benieuwd naar hoe dit busritje weer zou zijn haha. Nou hij reed weer als een wekko die chauffeur. Ik zat op de achterste bank dus dat was a bumpy ride met dikke gaten in de weg. Er zat een vent naast me die gruwelijk stonk en gelijk al tegen me begon te praten. Ik deed net of ik geen Engels kon haha. Die andere stoeltjes naast hem waren de hele weg leeg en hij moest perse naast mij blijven zitten. Waarom overkomt mij dat altijd? Bij de eerste stop ging hij gelukkig aan de andere kant zitten dus was er weer wat meer ruimte. Anders had ik t gedaan. Tijdens de busrit was er de hele tijd een baby aan t krijsen. Kon dus nog niet aan een boek beginnen. In Phnom Penh moest ik een anderhalf uur wachten op de volgende bus. Ik hoopte niet dat die baby daar ook heen zou gaan dus je raad t nooit, die ging natuurlijk ook deze bus in. Gedurende 4 a 5 uur heeft het aan 1 stuk door gejammerd. Ik zeg maar niks over wat ik dacht. Ik en bussen is geen goede combi volgens mij haha. Inmiddels lig ik dit te schrijven op een prachtig wit strand, op mn zonbedje, kijkend naar helder turquoise water met een cocktail naast mij. Achter mij worden de inktvisjes gebraden op de bbq die een vrouwtje aan een stok met zich meedraagt. Wat is deze reis toch bijzonder!