Lovely Vietnam! !!

Wat gaat de tijd snel... na bijna 2,5 maand reizen zit mijn avontuur er bijna op :-( Ik wil niet dat het voorbij is en ik wil al helemaal niet naar huis! Op dit moment ben ik in Thailand, het weer is niet heel best geweest de afgelopen dagen, alhoewel het ophet eiland waar ik nu ben wel weer goed is.. Maar het was erg afwisselend, veel bewolking en regen. Mijn laatste dagen zijn dus aangebroken wat betekent dat dit mn laatste (en ook erg lange!!!) reisverslag zal zijn.. en ik extra ga genieten ook al regent t af en toe!! Thailand ga ik dus niet heel veel meer over schrijven en ik hou het kort haha. Na aankomst in Bangkok vanuit Hanoi met het vliegtuig heb ik eerst een nachtje dichtbij het vliegveld geslapen omdat mn vlucht naar Krabi pas een dag later zou gaan vanuit een ander vliegveld. Vanuit Krabi ben ik een dagje met de longtailboat op Railay beach geweest. Helaas werden dat maar 2 uurtjes ivm de regen die maar niet ophield.. De dag erna ben ik met de boot vertrokken naar Phuket voor oud & nieuw! Dit was echt een geweldig vet feest op het strand...!! 2 januari ben ik naar Koh Phi Phi vertrokken, echt een party island. Daar heb ik 1 tour gedaan met de boot langs de Phi Phi eilanden en andere idyllische eilanden. Helaas samen met 80.000 andere toeristen wat het echt een beetje verpest. Maar evengoed wel heel erg mooi! De dag erna weer door gegaan naar Koh Lanta! Een rustig eiland met een chille vibe, alleen jammer van de regen.. vandaag ben ik aangekomen op een nog kleiner en meer verlaten paradijsje Koh Jum. Hier ga ik de laatste dagen doorbrengen voordat ik weer naar Krabi en Bangkok vertrek..

Oh wat had/heb ik heimwee naar Vietnam!!! Ik wilde echt niet weg en zat chagerijnig te wezen op het vliegveld haha. Tis dat mn visum afliep anders had ik echt gebleven. Het is hier in Thailand ook de omgekeerde wereld als waar ik de afgelopen 2 maanden gewend aan ben geraakt. T is hier zoveel meer ontwikkeld, het barst van de toeristen en de Thai zijn ontzettend onvriendelijk. In Krabi (Ao Nang) was het alsof ik door Spanje/Griekenland liep, de drukke toeristische zonbestemmingen. Daar werd ik echt verdrietig van want t echte Azië is heel erg ver te zoeken. Waar ik nu ben op Koh Jum en op Koh Lanta was het al veel fijner omdat het er denk ik veel rustiger is qua toeristen.

Maar terug naar mijn belevingen in Vietnam! Wat mis ik de chaos in Hanoi, het verkeer dat al toeterend door elkaar rijdt en je gewoon moet gaan lopen om over te steken, ik mis het zelfs om bijna aangereden te worden haha. Ik mis de streetfood, de mini krukjes overal op straat waar je tussen alle locals alle lekkernijen van de Vietnamese keuken kunt eten. Ik mis de sticky rice en de chopsticks (uit protest ga ik thuis mn Hollandse pot met chopsticks eten). Ik mis de mega sterke Vietnamese koffie met uber zoete gepasteuriseerde melk. Ik mis de Vietnamese rijstwijn, oftewel happy water :-)!! Ik mis het waanzinnig mooie Halong Bay, het kanoën door deze prachtige omgeving, relaxen op het schip al genietend van het adembenemende uitzicht, het hiken door Catba national park. Normaal gesproken is hiken niet echt iets voor mij en vind ik maar eng als het glibberig is, maar neehoor, in Catba vond ik het geweldig. Ik mis de kou in Sapa, wandelen door de rijstvelden en door de gladheid uitglijden in de modder... dit alles voor dat magische uitzicht waar je sprakeloos van wordt.. Ik kan zo wel uren door blijven gaan haha. Vietnam heeft mn hart gestolen!!

Ik ben bijna 4 weken in Vietnam geweest, waardoor ik alle hoogtepunten en wat extra plaatsen rustig heb kunnen bekijken. Het afscheid nemen van Jess in Saigon vond ik echt niet leuk. We hebben een super leuke tijd gehad maar zij ging haar zus bezoeken die in Saigon werkt. Ze nodigde me uit om ook te komen maar mijn reis door Vietnam moest nog beginnen dus besloot ik om gewoon direct door te reizen. Wetende dat er veel moois ging komen en je niets hiervan wilt missen of moet gaan haasten. Ho Chi Minh City (Saigon) is echt een mega te gekke stad met 7,5 miljoen inwoners. Ik was in shock toen ik voor het eerst de stad in kwam rijden met de bus. Jeetje wat veel brommers haha. Alles gaat door elkaar heen en het werkt nog ook. Die avond had ik mn eerste Vietnamese noodle soup. Dit wordt de hele dag door gegeten, beginnend bij het ontbijt. Verrukkelijk. Daarna ben ik even door het park gaan lopen en heb me ogen uitgekeken hoe actief ze allemaal bezig zijn midden in de hectiek van deze stad. Badmintonnen, fitnessen, hardlopen, eten, socializen, gewoon zitten en relaxen enz enz. Echt mooi om te zien hoe anders het is als thuis. Voor de volgende dag een tour geboekt naar de cu chi tunnels dus na de vermoeiende busreis niet al te laat mn bed in gedoken.

De cu chi tunnels zijn de ondergrondse tunnels die tijdens de oorlog gebruikt werden door de Vietcong, Noord Vietnam, om de vijand aan te vallen. Echt heel indrukwekkend om te zien. Voor een paar 100 meter heb ook ik er doorheen gekropen (voor de toeristen hebben ze de tunnel iets verbreed en verhoogd). Dit was al eng en onwijs benauwd. Ik ging direct als eerste achter die vent aan die ons erdoor leidde zodat ik hem niet uit t oog kon verliezen haha. Je weet maar nooit of een andere bange toerist ergens blijft steken en je niet meer weet waar je heen moet. In de middag werden we weer afgezet in de stad en heb ik het oorlogsmuseum bezocht. Ook dit weer erg indrukwekkend en ik ben me rot geschrokken van de foto's van mensen en kinderen die door agent orange zijn misvormd. Dit is de naam van de chemische middelen die tijdens de oorlog gebruikt zijn, en waardoor heel erg veel mensen en generaties zijn misvormd en allerlei andere vreselijke ziektes hierdoor hebben gekregen.

De dag erna besloot ik toch direct door te gaan naar Dalat. Ik was ergens bang te weinig tijd te hebben voor heel Vietnam en in Saigon was ook niet heel veel meer te bezichtigen. Ik had de wat luxere bus maatschappij genomen waardoor er maar 3 personen in de bus zaten. Een Duitse oma van een jaar of 85 en een jongere gozer. Die Duitse oma begon elke x weer opnieuw tegen die jongen te praten in het Duits, ook al zei hij gelijk al dat hij geen Duits kon. Ik lag echt in een deuk want ze bleef maar doorpraten en hij kwam maar niet van dr af. Tijdens de stop zijn we met zn drieën wat gaan eten. Die oma had al snel door dat ik Duits kan dus nu was ik de sigaar haha. Die jongen kwam uit België dus daar kon ik gewoon Nederlands mee praten. Dus vervolgens was ik ook de tolk voor die jongen en die oma. Het was wel een relaxed ritje van een uur of 5. Toevallig had die jongen dezelfde guesthouse als mij geboekt dus hebben we samen de taxi gedeeld. Bij aankomst werden we zo ontzettend warm ontvangen met thee en fruit door de mensen die de guesthouse runnen. Dalat is een wat chiquere plaats in de bergen waar veel Vietnamesen naartoe op huwelijksreis gaan. Het is er prachtig, veel Franse koloniale huizen zijn hier te zien. Omdat het in de bergen ligt was de temperatuur een verademing! Eindelijk even kunnen ademhalen na wekenlang in de hitte. Ik mag niet klagen maar het is wel prettiger reizen in een normale temperatuur!!

Dalat staat ook bekend om de easyriders. Dit zijn tochten van een dag tot hoe lang je maar wilt achterop de motor bij een easyrider. Dit wilde ik op zn minst één keer meegemaakt hebben omdat je dan veel meer van de omgeving ziet. Het liefste wilde ik een 3 daagse trip naar de kust maar de kosten liepen dan te hoog op. Daarom ben ik 1 dag op pad gegaan met easyrider Eagle, een Vietnamese jongen van mijn leeftijd. We hebben een super leuke dag gehad. Hij heeft me meegenomen naar een waterval, bloemenboer, zijdefabriek, tempel, krekelboerderij en twee koffieplantages waaronder één speciaal voor de weaselkoffie. De koffiebonen worden eerst door een weasel gegeten en vervolgens uitgepoept, waarna de bonen worden gebruikt voor koffie. Zeer speciaal, duur, maar het was erg lekker! Deze farm was midden in de bergen met een prachtig uitzicht over de koffieplantages en de vallei. Heerlijk mn weaselkoffietje gedronken genietend van het uitzicht.. *zucht*.... De waterval was heel gaaf en er helemaal onder geklommen! Zeiknat! In de krekelboerderij heb ik gezien hoe de krekels worden gekweekt en dus uiteindelijk als delicatesse gegeten kunnen worden. Ik twijfelde maar heb het toch maar niet gegeten! Eagle at het natuurlijk alsof t peanuts was haha.

De familie die Camilla guesthouse runt was als mijn tweede familie! Zo warm, lief, zorgzaam en aardig. Diezelfde avond werd er een onwijs uitgebreid diner gekookt door alle vrouwen, waarna we met zn allen en alle gasten samen hebben gedineerd. De tafel stond helemaal vol met eten en we dronken happy water :-). Dit was echt heerlijk en super gezellig!! De dag erna hebben we met bijna alle gasten van de guesthouse de canyoning tour gedaan. Dit is abseilen van verschillende hoogtes van de waterval, cliffjumping, van de waterval/rotsen afglijden en hiken van het ene naar het andere punt. Dit was best een uitdaging na 5 minuten abseilen te hebben geleerd op een heuveltje...... De eerste hoogte was 15 meter maar helemaal verticaal op een rots naar beneden, waarna je je uiteindelijk in de waterval naar beneden moest laten vallen. De tweede was ook de hoogste, 25 meter op de blote voeten echt letterlijk door de waterval naar beneden. Het water gutst met een mega kracht in je gezicht en dan is er ook nog een foto moment. Het is een raadsel dat ik daar goed opsta haha. Neehoor deze abseil was echt vet en ging heel goed!! Ook het cliffjumping was super gaaf! Met een aanloop 15 meter naar beneden springen!! De laatste waterval noemden ze de wasmachine, verder kregen we geen info wat ook maar goed was anders had ik niet gegaan.. Je moest een stukje naar beneden abseilen waarna je op een gegeven moment de waterval naast je zag. Uiteindelijk moest je gewoon blijven hangen, jezelf naar benen laten vieren en dan stopt t touw...... je valt een paar meter naar beneden en de waterval zuigt je letterlijk naar de bodem en alle kanten uit. Ik wist niet meer waar ik het zoeken moest haha, ik dacht dat ik verdronk. Het water is zo sterk, daar valt niet tegenop te zwemmen dus naar boven zwemmen had geen zin. Uiteindelijk kwam ik half proestend en buiten adem weer boven. Wat een beleving haha. Blij dat ik het gedaan heb! Die dag een stel uit Nederland ontmoet waar ik de dag erna weer mee in de bus zat naar Hoi An. Afscheid genomen van mn tweede familie, ze gingen me allemaal uitzwaaien en knuffelen, wat voelde ik me geliefd.. maar helaas kon ik niet blijven en ging mn reis gewoon weer door....

De bus naar Hoi An was in zn totaliteit denk ik 13 uur met een overstap in Nha Trang, een kustplaats in centraal Vietnam. Met het Nederlandse stel en nog een andere jongen zijn we wat gaan eten voordat we weer de volgende bus in moesten. Prima ritje gehad en lekker geslapen! De bussen in Vietnam zijn prima en luxueus in vergelijking met Laos en Cambodja. Geen horror verhalen meer dus! Bij aankomst in Hoi An regende het pijpenstelen, en het hield ook niet meer op. Ik had eigenlijk een verkeerd guesthouse gekozen dat veel te ver van t centrum af lag. Ik was van plan steeds te gaan fietsen maar in dat weer was het niet te doen! 's Avonds stopte het met regenen waarna ik toch even snel ben gaan fietsen om wat te gaan eten. De volgende ochtend toch maar de taxi gepakt om het stadje te bekijken, aangezien het voor de verandering weer goot. Een super mooi, schilderachtig en gezellig stadje vol met lampionnen en mooie gebouwen, dat op de werelderfgoedlijst van unesco staat. Het staat bekend om de vele kleermakers die voor weinig geld op maat gemaakte kleding maken. Ik liep daar rond in mn regenponcho, helemaal doorweekt en kon door het weer niet meer genieten het stadje, zo jammer. Daarom had ik voor de dag erna een cooking class geboekt. Benieuwd naar de Vietnamese keuken!

's Morgens werd ik opgehaald door de lerares (Van) van de Green Bamboo Cooking School waarna we direct door gingen naar de lokale markt. We waren ongeveer met 10 mensen, ieder mocht een gerecht uitkiezen uit 50 verschillende gerechten, waarvoor we de ingrediënten dus op de markt gingen kopen! De meest bizarre producten heb ik daar gezien, je kijkt je ogen uit. Ook legde Van alles in perfect Engels uit en konden we allemaal vragen stellen over Vietnamese producten. Bij aankomst in de Cooking school begonnen we met het voorbereiden van de producten zoals het snijwerk en marineren. Zo heb ik bijvoorbeeld gezien hoe je een octopus bereid door hem eerst helemaal te ontleden en zelfs het inkt en de visjes eruit te halen! Prachtig en echt bijzonder! Na de voorbereidingen kookten we ieder om de beurt ons eigen gerecht, waarna we het met zn allen opaten. Dit betekende dus een 10 gangen diner verspreid over 4 a 5 uur. Jeetje wat zaten we allemaal bomvol en wat was het lekker. Ieder gerecht weer. Vanaf die dag was ik echt verliefd op de Vietnamese keuken. Het was een super gezellige groep dus zijn we 's avonds met zn allen drankjes gaan drinken in het stadje. Gelukkig was het die avond aardig droog dus heb ik een mooiere indruk van Hoi An gekregen dan de dag ervoor..

De dag erna was t weer tijd om te vertrekken naar Hue. Ik wilde deze route heel erg graag met een easy rider doen, maar opnieuw was het weer bar slecht. Deze route gaat namelijk dwars door de bergen over de Hai van Pass, wat een wonderbaarlijk mooi uitzicht zou moeten zijn. Als je de bus neemt gaat die door de tunnel waardoor je niets ziet... tot op de dag van vertrek had ik gehoopt op droog weer, maar helaas.. het zou de moeite niet zijn een hoop geld uit te geven voor de easyrider en ook nog eens met gladheid op een motor te gaan zitten en zonder motorpak door de bergen te gaan crossen. Ik heb dus braafjes de bus gepakt en heel heel heel erg hard gebaald!!!!! Wel weer een goede reden om weer eens terug te gaan naar Vietnam!

Bij aankomst in Hue liep ik die Belgische jongen weer tegen het lijf. Echt grappig hoe je ook hier dezelfde mensen tegenkomt. Hue is een stad met heel veel historie en was vroeger de keizerlijke hoofdstad van Vietnam. Ook is er de verboden stad te bezichtigen, wat ooit het priveterrein was van de keizerlijke familie. Ik had een hotel dichtbij deze bezienswaardigheden geboekt dus dat kon ik natuurlijk wel lopend af dacht ik. Alleen in de plenzende regen was ik al tot aan mn ondergoed aan toe doorweekt en liep ik al soppend in mn schoenen rond voordat ik überhaupt bij die verboden stad aankwam. Het regende echt non stop en wat is het dan moeilijk om te genieten. Ik had gehoord dat je er makkelijk een paar uur kon rond wandelen maar ik was er binnen een uur ofzo doorheen. Ik dacht dit kan nooit, is dit het nou? Blijkbaar wel, nou ik vond er geen hol aan. Waarschijnlijk met droog weer is het best indrukwekkend. Ik wist dat er nog wel meer te zien was rondom de verboden stad maar er was nergens informatie te vinden. Mn lonely planet had ik natuurlijk niet bij me. Echter zijn er altijd mannetjes op brommertjes en fietsen die je maar al te graag willen rondrijden. Er hadden er al tig gevraagd of ik mee wilde en constant afgeslagen want ik dacht t natuurlijk wel te kunnen lopen. Maar na die verboden stad was ik er helemaal klaar mee dus dacht ik, prima ik ga wel mee. Ik zei max 1 uur en dan zou die mij wat dingen laten zien. Ik vroeg hoeveel het koste en hij zei later later. Domste fout die je kunt maken natuurlijk haha. Maar ik was t zo zat dus ik dacht prima, als ik maar droog zit en wat kan opwarmen. Nou dat opwarmen werd het hem niet want die kerel heeft wel 2 uur rondgefietst en me allerlei totaal niet boeiende bezienswaardigheden laten zien. Ondertussen kreeg ik het steeds kouder doordat ik zo doorweekt was natuurlijk. Maar ik moest en zou wat van de stad zien, regen of geen regen, niet piepen en gaan haha. Na een uur heb ik hem nog gezegd, one hour? en het was oke zei hij. Dus na anderhalf uur ofzo, snakkend naar warme chocolademelk, waren we weer terug en vroeg ik naar de prijs. En toen kwam het natuurlijk... Hij vroeg anderhalf miljoen dong, dat is omgerekend €60, de malloot. Ik was van plan om €5 te geven dus toen had ik (lees hij) een probleem. Er ontstond natuurlijk een discussie en hij werd behoorlijk pissig. Nou ik ook want dit was niet meer redelijk. Ik heb hem gezegd waar het op stond want vond het echt belachelijk, heb hem op een gegeven moment 150.000 gegeven en ben gegaan. Toch best knap afdingen van anderhalf miljoen naar honderdvijftig duizend haha. Maar leuk was het niet. Op de terugweg naar het hotel kwam ik ergens op een brug Inge en Dennis tegen, een Nederlands stel die ik heb leren kennen tijdens de cooking class. Ik had met ze afgesproken elkaar te meeten in Phong nha national park zodat we wellicht dezelfde tour konden gaan doen.

De volgende dag ging mn bus pas aan het einde van de middag naar Phong Nha National Park dus besloot ik overdag nog een tourtje te doen. Ik wilde graag de tombes zien, waar de koningen begraven liggen. Bij aankomst op de boot zag ik weer oude bekenden haha, een Duits stel die ik ontmoet had in Dalat in Camillia guesthouse. Dat werd dus een gezellige dag! De boot was echter ijs en ijskoud. In de ochtend hebben we wat tempels en een pagoda bezocht. Dat was niet heel boeiend omdat ik toch wel tempelziek ben inmiddels, en het was vooral nat en koud haha. 's Middags gingen we met de bus naar de verschillende tombes. Dit was echt heel erg mooi en indrukwekkend om te zien wat ze wel niet allemaal bouwen rondom en als graftombe. Heel gaaf!! Bij aankomst in het hotel werd ik direct opgepikt door de bus naar Son Trach, een plaatsje dichtbij Phong nha national park, dat bekend staat om de grootste grotten ter wereld. Ik had voor de dag erna een tour geboekt door 2 van deze grotten. Bij aankomst nog even gekletst met Inge en Dennis, die al eerder waren gearriveerd.

De volgende ochtend stond de tour naar de Dark cave en de paradise cave op het programma. In de ochtend zijn we het phong nha national park ingereden en vertelde onze gids heel veel over t national park tijdens de oorlog in Vietnam. Ook zijn we gestopt langs prachtige plaatsen met adembenemend uitzicht... daarna hebben we bijna één van de grootste grotten ter wereld bezocht, 37 km lang waarvan we er 1 km doorheen hebben gelopen. Echt inmens groot gewoon, ongelooflijk. Na een overheerlijke lunch gingen we door naar de dark cave. Het was best fris maar toch de bikini aan met een life jacket erover. We begonnen de tocht met ziplinen over de rivier, dat was leuk!! Daarna moesten we toch echt het water in en zwemmen maar naar de dark cave.. bij aankomst bij de dark cave mochten de lichtjes aan op onze helmen, het enige licht in de grot... dit was best eng en echt ff wennen! Met alleen de lichtjes aan hebben we door de donkere grot gezwommen, dit was bijzonder! Op een gegeven moment moesten we de lichtjes uitdoen..... en echt, pikkedonker was het. Iemand waarvan je wist dat die naast je stond zag je echt niet meer... Toen moesten we door een heel smal modderpaadje gaan lopen van nauwelijks een meter breed en heel nauw. Nouja lopen... je staat tot aan je knieën in de modder en de modder zuigt je helemaal klem. We moesten soms ook klimmen, lastig als je je nergens aan vast kunt pakken aangezien de wanden ook met modder bedekt zijn. Na een pittig tochtje kwamen we dan eindelijk aan bij het modderbad!!! Een ruimte waar je jezelf helemaal kon onderdompelen in de modder en wat een heel apart gevoel geeft. Moddergevecht!! Uiteraard was het nog steeds pikkedonker en moesten weer even de lichten uit. Bizar gewoon. Maar wat was dat gaaf!! Opnieuw moesten we weer al klauterend door de modder onze weg vervolgen terug naar het water waar we onszelf weer helemaal schoon konden maken. Daarna hebben we nog een eindje echt in het donker gezwommen, dat is eng zeg. Uiteindelijk zagen we weer daglicht en lagen de kano's op ons te wachten om het laatste stuk terug te kanoën. Kortom, een onwijs gave ervaring!!! Bij aankomst in t hostel heerlijk even opgefrist en met een aantal meiden wat gegeten en gepoold. Om 21 uur zou de bus pas weer vertrekken naar Hanoi. Voor mij naar Ninh Binh, dus zou ik er na 9 uur uitgaan. Ik had nog zoveel tijd omdat mn reis toch best snel was gegaan, dus wilde ik graag Tam Coc national park bekijken, ook wel het Halong Bay op land genoemd. Ik had wel al een hotel uitgezocht zodat ik een taxi kon pakken bij aankomst. Ik werd om half 5 's morgens met nog 3 andere mensen gedropt in het stadje waar alles gesloten was.... geen taxi niets. Haha shit waar zijn al die taximannetjes als je ze nodig hebt? Gelukkig werden we gedropt voor een hotel waarvan de eigenaar nog wel kamers had. Ik heb dus nog een paar uurtjes lekker kunnen slapen. Het enige dat ik daar wilde doen was een boottocht door het Tam Coc national park. De opstapplaats voor dit bootje scheen naast het hotel te zijn dus beter kon niet!! Ik heb er alleen echt de hoofdprijs voor moeten betalen en het was fucking toeristisch, maar het was wel erg mooi! Het is een tocht van 2 uur: 1 uur heen en 1 uur dezelfde weg terug. Degene die de boot roeit, roeit met de hand of met de voeten. Heel grappig om te zien dat laatste. Er was verder niets te doen in het dorpje zelf en je moest echt een scooter huren om de omgeving te zien. In Vietnam durfde ik dat niet aan. Dus besloot ik om dezelfde dag nog de bus terug te pakken richting Hanoi, alweer zo snel in Noord Vietnam!!

Mn eerste kennismaking met Hanoi was ik weer in shock haha, wat een chaos. Alles lijkt op elkaar en ook hier weer een en al brommers. De eerste avond op zoek gegaan naar een eettentje wat toch knap lastig was. Geen idee wat wat is en er zijn ook niet echt restaurants. De mensen eten op straat, op kleine krukjes, of binnen waarvan je maar half ziet dat het een eettentje is. De dag erna verhuisd naar een andere hostel die de dag ervoor volgeboekt was. Bij aankomst Stacey ontmoet, een meid uit Engeland. Die avond zou ik de foodtour gaan doen dus besloot zij om met me mee te gaan, gezellig!! Maar eerst op pad voor tourshopping! Ik wilde natuurlijk een mooie tour voor tijdens/rond kerst naar Halong Bay en een tour naar Sapa. Je wordt doodgegooid met verschillende tours en hoge en lage prijzen waardoor je niet meer weet welke mooi, slecht, goed enz is. Dus ik dacht, ik denk er nog even een dagje over na.. terwijl ik bij een travel agent om informatie aan t vragen was, liepen ineens Inge en Dennis voorbij, hoe toevallig haha! Ook zij besloten om de foodtour dezelfde avond mee te doen. De foodtour had ik natuurlijk al eerder gedaan in de Mekong Delta. Dit was zo goed bevallen dat ik het hier nog eens wilde meemaken, het food walhalla van Vietnam. We hadden een super gezellige gids die ons heel veel lokaal eten heeft laten proeven. Alles was overheerlijk! Het enige dat ik niet wilde proeven was een ei met het embryo er nog in.... Volgens mij stonden hond en kat ook niet op het menu gelukkig! Oh wat heb ik genoten van deze avond!!!

De dag erna wat rondgewandeld met Stacey en nog een meisje, en de tour naar Halong Bay geboekt, van 23 t/m 25 december op een mooie cruisetocht door één van de mooiste plekken op aarde. 's Avonds een drankje gedaan met Stacey in de rooftopbar van het hostel. Zo zagen eigenlijk mijn dagen eruit in Hanoi: relaxen, rondwandelen, eten, drankjes drinken, heerlijk na al dat reizen en steeds je tas te moeten inpakken. T enige vervelende was dat ik nauwelijks slaap kreeg in het hostel.. De dag erna vertrok ik weer met de bus naar Sapa. Ik had besloten niet vanuit Hanoi de tour te boeken maar om daar zelf naartoe te gaan en daar wel een trekking te boeken. De reis duurde toch wel zo'n 6 a 7 uur. Bij aankomst stond er een complete groep lokale vrouwtjes in klederdracht ons op te wachten, met baby en al op de rug. Ik had drie jongens uit Australië ontmoet in de bus en ze gingen naar dezelfde guesthouse, dus besloten we het eindje samen te lopen. Die vrouwtjes besloten dit ook. Ze blijven net zo lang naast je lopen en met je praten in de hoop dat je een trekking bij hen boekt. Bij aankomst in het guesthouse hebben ze nog een tijdje buiten gewacht en daarna de moed opgegeven denk ik. Omdat de bus niet is gestopt voor lunch hadden we mega honger. Met die jongens even wat gaan eten en de warmte in een restaurant opgezocht want het was koud in Sapa!!! Op zoek dus naar handschoenen en een muts! Verder maar laagjes over elkaar heen want een jas zou ik weer mee moeten slepen de rest van mn reis, geen optie dus.. 's Middags nog gekeken voor een trekking maar uiteindelijk gewoon bij het hotel geboekt omdat dit het goedkoopste was. Toevallig gingen die gasten dezelfde trekking doen dus dat was wel gezellig!

Na een ijskoude nacht zonder kachel en een raam dat niet helemaal sloot, dubbele dekens en dikke kleding aan in bed, was het tijd voor de trekking door Sapa. Het was helder en zonnig dus dit zou absoluut mooie uitzichten moeten geven! Bij aankomst in het eerste dorpje stonden de lokale vrouwtjes ons al op te wachten. Ze spreken vast af wie welke toerist gaat 'begeleiden', want het meisje met een baby op dr rug is mij de hele dag niet uit het oog verloren. Ik wist natuurlijk dat er aan het eind wat tegenover zou staan maar ik vond het wel fijn. Ze ving me op bij het uitglijden in de modder, ze hielp me door de lastige plekken en wees waar ik het beste mn voeten kon neerzetten. De trekking met al die vrouwtjes maakt het wel erg bijzonder om mee te maken! De trekking zelf was ook geweldig mooi. We hebben twee a drie dorpjes bezocht die diep in de vallei tussen de rijstvelden liggen. De tocht gaat dus echt over de terrassen heen waar de rijst op groeit. Een gedeelte ga je naar beneden maar uiteraard ook omhoog. Helaas was alles al geoogst dus de omgeving niet meer zo groen, maar niet minder spectaculair! Ook zie je het plattelandsleven en hoe deze etnische groepen hier leven. Je ziet overal dieren en de meest gekke dingen gaan er weer voorbij zoals een grote varken achterop een brommer gebonden. Jeetje wat een andere wereld, daar geniet ik van... zo mooi... wat heb ik genoten van deze tocht en deze plek in Noord Vietnam.... De trekking eindigde om een uur of half 4 dus ben ik nog even gaan relaxen in het zonnetje op het plein. Dit is echt een soort van meeting point voor de lokals maar ook toeristen.. gewoon relaxen of voetballen, het heeft een heerlijke sfeer. Toen ik daar zat kwamen er twee Vietnamese jongens naar me toe die met me op de foto wilden en vroegen hoe oud ik was haha. Verder konden ze geen Engels (zoals bijna allemaal in Vietnam) dus niet echt een gesprekje kunnen aangaan. Ook een tijdje zitten kletsen met wat andere toeristen toen ik ineens Rachel voorbij zag lopen. Ik deed met haar de tour naar de caves dus weer heel toevallig dat ik haar dan weer kilometers verder tegenkom in Sapa haha. We besloten 's avonds gezellig samen te gaan eten en op te warmen bij de open haard in een restaurant. De dag erna besloot ik weer terug te gaan naar Hanoi. Nog een trekking zou niet heel veel meer toevoegen dus nam ik 's morgensvroeg weer de bus samen met die gasten uit Australië. Rachel was de avond ervoor al weggegaan. Deze en tevens laatste busreis was niet bepaald prettig. De één lag te kotsen, de ander liet zn kind plassen in een fles, de ander lag te boeren en nog één lag te roggelen haha. Maar ach... het stelt toch bijna niets meer voor na alle belevenissen in het openbaar vervoer!

En toen had ik nog 2 dagen Hanoi voordat ik naar Halong Bay zou gaan met kerst. De eerste dag ben ik wat sight seeing gaan doen: naar het vrouwen museum en een gevangenis geweest. Deze laatste was heel tegenstrijdig, er werd getoond hoe gruwelijk de gevangenen het hier ooit hadden, en er werd getoond hoe goed de Amerikaanse piloten het hier hadden tijdens de oorlog (Hilton noemden ze het). De tweede dag ben ik op pad gegaan met Stacey en Dean, er zou ergens een smalle spoorweg zijn dat dwars door de wijken van Hanoi heen reed. Nou we hebben zowat de hele spoorbaan afgelopen maar nergens te zien. Toen wilden we gewoon op de trein stappen maar een kaartje kopen was niet te doen, ze begrijpen niets van wat je bedoelt als je dit in het Engels uitlegt. Stacey ging die dag weg dus ben ik nog ff rondom het meer gaan wandelen en wat gewinkeld. Kom ik gewoon weer opnieuw het Nederlandse koppel tegen waar ik een kamer mee heb gedeeld in Siem Reap en vervolgens mn hele reis door Cambodja ben tegengekomen. Echt grappig. Die avond was ik niet al te laat naar bed gegaan omdat ik heel vroeg zou worden opgepikt voor mn tour naar Halong Bay. Waar ik aan gewend was geraakt in hostels was dat de hele nacht door mensen terugkomen van het stappen en sommigen weer vroeg weggaan. Maar wat ik nog niet eerder had meegemaakt was dat er om half 4 een meisje in mn bed kwam liggen. Ik was eerst echt geïrriteerd want ik dacht dat ze dronken was. Toen ze mn deken niet wilde loslaten ging ik naast mn bed staan. Iedereen was inmiddels wakker behalve dat meisje haha. Ze pakte mn kussen, zocht een warm plekje en ging gewoon slapen. Toen realiseerde ik me dat ze vast aan t slaapwandelen was. Ik ben maar weer aan mn deken gaan trekken. Het was een hele opgave om mn mn slaapplek terug te krijgen. Op een gegeven moment stond ze op en liep naar dr eigen bed en sliep direct weer verder alsof ze er niet uit geweest was. Vol verbijstering stonden we te kijken wat er gebeurde. Helaas heb ik dr niet meer kunnen spreken.

En toen was het tijd voor het laatste hoogtepunt van mn reis door Vietnam: Halong Bay. Ik had van tevoren geïnformeerd of er meer mensen alleen reisden maar het waren allemaal mensen samen.. dus ik keek er eigenlijk niet zo naar uit. Maar het zou vast goedkomen!! Ik werd vroeg opgepikt door onze tourguide Nam, die gelukkig perfect Engels sprak. Er waren in totaal 15 mensen, een kleine groep wat ik ook graag wilde, niet zo massaal. En inderdaad, alleen maar stelletjes, nee hé dacht ik, dit worden 3 lange dagen. Na een busreis van 4 uur naar de haven werden we met een klein bootje naar onze grote boot gebracht. Daar kregen we de sleutel van onze kamer. Wouw wat had ik een mooie kamer met uitzicht op het water!! Na check in stond de lunch met seafood voor ons klaar en startte de boot met varen door Halong Bay. Tijdens de lunch zat ik met een koppel uit Singapore die wel leuk waren en een koppel uit Italië. Dat schoot niet op want die Italianen spraken geen woord Engels. Niet bepaald gezellig dus. Verder waren er nog 2 oudere koppels die mn ouders hadden kunnen zijn, met hun heb ik veel opgetrokken en waren onwijs gezellig! Er was nog 1 koppel die zich ergens tussen leven en dood bevonden, en een geiten wollen sok type koppel. Wel aardig waren ze hoor maar verder was er niet veel mee te beleven. 's Middags kwamen we aan bij een grot waar ook hier weer 80.000 andere toeristen waren dus het was aansluiten in de rij en in de file door de grot haha. Daarna was het plan om te gaan kayakken. Dit moest met zn tweeën dus was Nam mn kayak partner die middag. Zeiknat geworden door het water maar het was echt prachtig! Tegen zonsondergang gingen we weer terug naar de boot kayakken en konden we ons wat opfrissen. Voor het diner kregen we een kleine kookles van Nam hoe we fresh springrolls (loempia's) konden maken. Dit had ik al eerder gedaan maar opnieuw was het super leuk!! Daarna kregen we een heerlijk diner en heb ik het erg gezellig gehad met het koppel uit Singapore. De eerste mensen gingen om 7 uur a half 8 al naar bed (ja echt waar). Dus ik zag mezelf al om 9 uur in bed liggen, pffff. Ik had wel zin in een klein feestje. Dit werd 22 uur na als enige te zijn overgebleven met het koppel uit Singapore. Ach ja..

Op de tweede dag gingen we na t ontbijt naar de top van een eiland om t uitzicht over Halong Bay te zien. Dit was echt prachtig... geen woorden voor wat een adembenememd uitzicht!! Daarna namen we afscheid van meer dan de helft van de groep die de 2 dagen cruise hadden geboekt. Vanaf dat moment werd t alleen maar mooier omdat de boot door een andere bay ging varen waar veel minder boten mogen komen. Dit klopte ook echt, we waren bijna de enige boot dus het rijk voor ons alleen. De boot stopte in Catba National park waar we een eindje gingen fietsen naar een dorpje en we gingen een trekking doen. Ook hier was het zo heerlijk rustig en een handjevol toeristen waardoor je het heel anders beleeft. Bij terugkomst op de boot wachtte weer een overheerlijke lunch met seafood op ons. Echt goed verzorgd, deze dagen werden we helemaal volgepropt met eten. Die middag gingen we weer kayakken door grotten en langs eilandjes waar we aapjes hebben gespot. Aan t einde van de middag kwamen we aan op Catba eiland. Een prachtig eiland alleen was t nog steeds erg koud dus geen strandweer! We hadden een prachtig luxe hotel, ik was zo blij als een kind met een heerlijk bed, mooi uitzicht en de tv die bij binnenkomst vanzelf aanging haha. Tijdens t kayakken vroeg Nam of ik 's avonds zin had iets te gaan eten met hem in Catba. De andere 2 stelletjes zouden samen gaan had ik t vermoeden en we hadden een lol en leuke gesprekken in de kayak dus ik vond t leuk en gezellig. Na het eten zijn we nog een bar ingedoken en hebben een aantal cocktails achterover geslagen haha. Dat was een gezellige en geslaagde kerstavond. 1e kerstdag moest ik alweer vroeg aan t ontbijt, dat was best zwaar na een paar uurtjes te hebben geslapen en de mini kater van de cocktails haha. De hele ochtend hebben we weer gevaren door prachtige baaien. Het was wel beduidend kouder op de boot dus ik was wel weer blij dat we tegen de middag arriveerden in de haven van Halong. 2e kerstdag zou mn laatste dag zijn in Hanoi dus Nam had aangeboden me wat leuke dingen in Hanoi te laten zien. Dat vond ik echt cool want met een local zie je echt nog meer van de stad natuurlijk. Helaas hoorde hij dat hij weer op tour moest dus kon het niet doorgaan. Jammer hoor, ik baalde daar wel van!! Bij aankomst in het hostel was bijna iedereen bezopen, er was 's middags een kerstlunch geweest en vanaf dat moment zijn ze gaan zuipen. Gelijk 2 meiden ontmoet die ook wel even de rust wilden opzoeken dus zijn we ergens wat gaan eten en koffie gaan drinken. Ik was toch wel bekaf van de cruise dus ging vroeg douchen. Toen ik uit de douche kwam lag er een gozer straal bezopen en helemaal van de kaart op een bed. Het was een vrouwendorm dus niet de bedoeling natuurlijk. Ik heb nog even met hem gepraat en gevraagd wat hij aan het doen was haha ik moest wel lachen. Op een gegeven moment toch maar iemand erbij gehaald en ze hebben hem met ijs en al moeten wakker maken. Hij sliep niet eens in het hostel. 2e kerstdag heb ik eigenlijk alleen maar gechilled en voor Thailand alles uitgezocht. Ook regende het voor de eerste keer in Hanoi. Zo somber als het regende voelde ik me ook want ik wilde niet weg. Savonds mn laatste nam bo gegeten in een tentje waar ik met de food tour was geweest. Dat is zoooo lekker..!!! Ineens kwam ik mn food tour guide weer tegen! Ze was helemaal blij me te zien, omhelsde me en hebben een tijdje gekletst. Dit maakte het nog zwaarder te gaan... De dag erna ging mn vlucht naar Bangkok, wat was ik chagerijnig en zielig haha. Ik wilde niet naar Thailand en geen stempel in mn paspoort voor t verlaten van Vietnam.... Ik kom er zeker weten nog eens terug, I ♥ Vietnam!!!!!